6 Şubat depreminin üzerinden 1 yıl geçmesine rağmen depremzedelerin barınma sorunu hala devam ediyor. Bir hayırsever vatandaşın verdiği konteynerde bir inşaat sahasının bahçesinde kalan Malatyalı depremzede Ramazan Lider, “Konteyner günüm dolmadan 3 gün önce bana teslim edildi. Şimdi çocuklar konteynerde kalıyor. . Oraya 4 kişi sığdırabiliriz. En azından dışarıda kalmayın dedim. Benim de küçük torunlarım var şu anda.” “Kızım da boşandı. Dışarıda kalmamın bir önemi yok. Sonra burası geldi. Ben burada kalıyorum. Artık yaza kadar burada kalacağım” dedi.
6 Şubat depreminden en çok etkilenen illerden biri olan Malatya’da vatandaşların barınma sorunu devam ediyor. Depremde evi yıkılan 59 yaşındaki Ramazan Başkan, depremin üzerinden 1 yıl geçmesine rağmen hala konut sorunu yaşayanlardan sadece biri. Başkan yaşadıkları zorlukları şöyle anlattı:
“KONTERDE 4 KİŞİ KALABİLİRİZ, BANA YER YOK”
“Evim yıkıldı. Yıkıldıktan sonra bana 10 bin TL yardım ettiler. Ziraat Bankası’ndan aldım. Onun dışında 25 bin TL daha aldım. Ondan sonra bana 9 bin TL kira yardımı verdiler. yani konteyner bana bırakıldı. Konteyner serbest bırakıldıktan sonra F10 ve F19, MALET 2. bölgede. Konteynerde 4 kişiyi barındırabiliyoruz. Oğlum şu anda Elazığ’da hastanede. Bana yer yok, nereye gitmeliyim?” dedi.
Hayırsever bir vatandaşın yardımıyla güvenli bir konteynere yerleştiğini belirten Başkan, “Allah razı olsun, bu adam benimle ilgilendi. Burayı bir arkadaşından emanet olarak istedi. Bu adamın bize verdiği yanıt” dedi. şu: Yaza kadar sana yardım edeceğim, burada kalabilirsin.” Başka bir hayırseverin kendisine kıyafet getirdiğini belirten Başkan, “Adam bu yatağı alıp getirdi. Kendi ofisinden buzdolabını getirip bana bıraktı. O zamanlar hava sıcaktı, su içilmezdi.”
“DIŞARIDA KALMANIN DEĞERİ YOK”
Ramazan Başkan konuşmasını şöyle sürdürdü:
“Malatya Kernek Parkı karşısında 2+1 evimi 4 bin liraya kiraladım. 3 bini devlet veriyor, diğer binini de bir şekilde buluruz dedim kendi kendime. Sonra o adam benim evimin fiyatının ne kadar olduğunu söyledi. 12 bin. Ben de konteyner istedim. Günüm. Konteyner dolmadan 3 gün önce bana teslim edildi. Şimdi çocuklar konteynerde kalıyor. Oraya 4 kişiyi sığdırabiliriz. dedim. en azından sen dışarıda kalmıyorsun. Benim artık küçük torunlarım var. Benim kızım da boşandı. Benim dışarıda kalmamın bir önemi yok. Ondan sonra eşit. O geldi. Ben burada kalıyorum. Ben ölene kadar burada kalacağım. Yaz. Neden mobilyalarımızın parasını alamıyoruz? Mobilyalarım için bana para verselerdi en azından başımın çaresine bakabilirdim. Şimdi meğerse bir tane ödeyeceğiz dediler ama yapmadık. Mobilyalarımız için para verdik. Öteki hakkında ne söyleyebilirim ki?”
